Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

«Είπε ο Άγιος Ραφαήλ πως θα σε θεραπεύσει»




Σας γράφω με βαθιά συγκίνηση για  σας ενημερώσω για το θαύμα που έζησε η οικογένειά μας χάρηστην θεία επέμβαση  των Αγίων Ραφαήλ, Νικόλαου και Ειρήνης και χάρη στην στήριξη και τις θερμές προσευχές των πατέρων του μοναστηριού των Αγίων στο Άνω Σούλι.

Η οικογένειά μου πάντα είχε μεγάλη ευλάβεια στον Άγιο Ραφαήλ και είχαμε επισκεφθεί και προσκυνήσει στο παρελθόν αρκετές φορές τους Αγίους στην Μυτιλήνη. Τον Σεπτέμβρη του 2012 μάθαμε ότι ο πατέρας μου είχε καρκίνο στο παχύ έντερο (οι γονείς μου ζουν στην Θεσσαλονίκη). Ο γιατρός ο οποίος έκανε την βιοψία δεν μας έδωσε ελπίδες για την ζωή του. Χάσαμε την γη κάτω από τα πόδια μας και πήραμε την απόφαση να έρθει στην Αθήνα για να μπορέσουμε να το αντιμετωπίσουμε μαζί.

Εκείνες τις ημέρες, μπήκα στο ίντερνετ να ψάξω να βρω κάποια εκκλησία του Αγίου Ραφαήλ στην Αθήνα και μου εμφανίσθηκε η σελίδα που διαθέτει το μοναστήρι των Αγίων στο Άνω Σούλι Μαραθώνα. Η μέρα εκείνη ήταν Παρασκευή και την Δευτέρα θα ξεκινούσαμε το πρώτο στάδιο της θεραπείας με ακτινοβολίες, ώστε να μικρύνει κάπως ο όγκος για να ακολουθήσει το χειρουργείο. Μόλις το είδα είπα στην οικογένειά μου ότι την επόμενη μέρα θα πάμε στο μοναστήρι. Το ίδιο βράδυ στον ύπνο μου είδα την Αγία Ειρηνούλα με τις ξανθές κοτσίδες της και με ένα άσπρο φόρεμα, να μου χαμογελάει και να μου λέει ότι όλα θα πάνε καλά. Την επόμενη μέρα πραγματικά επισκεφτήκαμε το μοναστήρι των Αγίων και όταν μπήκα στο σημείο που εμφανισθήκαν οι Άγιοι και αντίκρισα τον βράχο και την εικόνα της Αγίας Ειρηνούλας με έπιασαν τα κλάματα, ήταν ακριβώς όπως την είδα στον ύπνο μου και παράλληλα με την ζεστή υποδοχή των πατέρων και την διαβεβαίωσή τους ότι ο Άγιος Ραφαήλ θα μας βοηθήσει, πήραμε πολύ δύναμη για την συνέχεια.

Εν τω μεταξύ, ο πατέρας μου που έχει κλειστοφοβία και του ήταν αδύνατο να μπει στο μηχάνημα για τις ακτινοβολίες, επικαλέστηκε τον Άγιο Ραφαήλ, προσευχήθηκε να τον βοηθήσει και κάθε φορά που έμπαινε στο μηχάνημα αντί για φόβο ένιωθε μια αγαλλίαση και χαρά. Ήξερε και ένιωθε ότι ο Άγιος Ραφαήλ ήταν κοντά του. Ένα βράδυ ο πατέρας μου είδε στον ύπνο του ότι ήταν στο μοναστήρι στο Άνω Σούλι και άκουσε μια φωνή να του λέει «Είπε ο Άγιος Ραφαήλ πως θα σε θεραπεύσει και να ανάψεις δύο λαμπάδες». 

Οι μέρες για να γίνει το χειρουργείο πλησίαζαν και η στενοχώρια μας και το άγχος μας μεγάλωνε, τότε ο πατέρας μου ξαναείδε όνειρο ότι ήταν στον βράχο στο μοναστήρι και είδε έναν ιερέα με άμφια χωρίς να βλέπει το πρόσωπό του, αλλά ένοιωθε ότι ήταν ο Άγιος Ραφαήλ, ο οποίος του είπε «εγώ ότι ήταν να κάνω, το έκανα» και μετά του έδειξε τις εικόνες με τα τάματα.

Τηλεφωνήσαμε στο μοναστήρι, διηγηθήκαμε το όνειρο και οι πατέρες μας διαβεβαίωσαν ότι ο Άγιος Ραφαήλ θα μας βοηθήσει. Το χειρουργείο έγινε, αλλά δυστυχώς ο γιατρός δεν ήταν ευχαριστημένος, ο όγκος είχε επεκταθεί έξω από το έντερο. Ούτε μια στιγμή δεν το πίστεψα και δεν έχασα την εμπιστοσύνη μου στους Αγίους και ότι όλα αυτά που ζήσαμε και είδαμε δεν ήταν αλήθεια.

Η μητέρα μου το ίδιο βράδυ είδε στον ύπνο της την Αγία Ειρήνη να κρατάει μια λευκή σελίδα και να της λέει ότι τα αποτελέσματα των εξετάσεων θα είναι καθαρά. Όπως και πραγματικά έγινε, η βιοψία ήταν ανέλπιστα καλή, ο γιατρός δεν πίστευε στα μάτια του, το μόνο που απέμεινε να κάνει ο πατέρας μου ήταν ένα προληπτικό σχήμα από ελαφριά χημειοθεραπεία. Οι αξονικές και οι εξετάσεις του ήταν πεντακάθαρες.

Η επέμβαση των Αγίων σε όλη την διάρκεια της δοκιμασίας μας ήταν μεγάλη και ολοφάνερη μέχρι και σήμερα και ευχαριστούμε με όλη μας την δύναμη τον Θεό και τους Αγίους του που μας βοήθησαν τόσο πολύ καθώς και τους πατέρες της μονής των Αγίων στο Άνω Σούλι Μαραθώνα για την συμπαράστασή τους.

agiosrafael.gr

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016

Είμαι η Ρηνούλα. Αύριο θα έρθω να σε πάρω μη φοβηθείς… (Διαβάστε το όλοι)

Ήταν μόλις 12 ετών όταν την έκαψαν οί Τούρκοι μέσα σ΄ ένα πιθάρι αφού πρώτα τής έκοψαν το χέρι καί τής έριξαν βραστό νερό στό στόμα, αρνούμενη να προδώσει τον Χριστό καί την πίστη της την Ορθόδοξη καί να γίνει Μωαμεθανή. Καί όλα αυτά μπροστά στούς γονείς της !
Σήμερα, πόσα παιδάκια θα τό έκαναν αυτό, καί πόσες μαμάδες θα τό ήθελαν;



Η κ. Ελένη Μ. υπαγόρευσε το παρακάτω κείμενο σε έναν από τους πατέρες του Μοναστηριού του Αγίου Ραφαήλ με την εντολή να το μάθουν όλοι, για να καταλάβει ο κόσμος ότι η Αγία Ειρήνη κάνει θαύματα. Γιατί, κατά τα λεγόμενα της κ. Ελένης, «υπάρχουν και άνθρωποι άπιστοι και πρέπει να καταλάβουν κι’ αυτοί. Γι’ αυτό πρέπει να μην κρύβουμε τα θαύματα των Αγίων …». Το κείμενο είναι το ακόλουθο:

Τρεις μέρες πριν πεθάνει η ανιψιά μου η Στέλλα Διαμαντή, 49 χρονών ήτανε, έγινε το περιστατικό αυτό που θα σας πω.Η Στέλλα υπέφερε από καρκίνο και ήτανε σε αθλία κατάσταση. Ο αδελφός της την πρόσεχε.

 Ήτανε και οι νοσοκόμες στο δωμάτιο. Και βλέπει μια κοπελίτσα, μικρή, στα άσπρα ντυμένη, και είχε και φτερά, όπως είναι οι άγγελοι. Δεν πατούσε καθόλου κάτω, πετούσε. Και πήγε, της χάιδεψε το κεφαλάκι της και της λέει: «Μη στεναχωριέσαι, εγώ σε προσέχω».

Δυο-τρεις φορές της έβαλε το χέρι στο κεφάλι και μετά έφυγε. Και του λέει του αδελφού της η Στέλλα:

«Ηλία, η κοπέλα, η κοπέλα, να, φεύγει. Ήρθε και με είδε και μου είπε ότι τη λένε Ρηνούλα».Και της λέει: «Δεν είσαι καλά ρε Στέλλα μου, τι λες τώρα, δεν θα την βλέπαμε εμείς την κοπέλα»;

«Μα καλά, δεν την είδες την κοπέλα»; «Όχι δεν την είδα». Επί τρεις ημέρες συνέβαινε το ίδιο πράγμα. Και ήτανε και άλλοι, αλλά δεν την έβλεπαν.

Την τρίτη ημέρα, και πάλι την επισκέφθηκε η Αγία Ειρήνη. Πήγε και της χάιδεψε το κεφάλι και της είπε: «Είμαι η Ρηνούλα. Αύριο, θα έρθω και θα σε πάρω μαζί μου. Να μη φοβάσαι!». Και την επομένη ημέρα, η Στέλλα εκοιμήθη.

Έφυγε ειρηνικά, υπό την αγαθή και κραταιά προστασία της Αγίας Ειρήνης. Μακάριοι οι άνθρωποι που βρίσκουν τέτοιο θάνατο και αναχωρούν από τον κόσμο αυτό, απολαμβάνοντας την προστασία των Αγίων. Οι ψυχές τους πορεύονται με ασφάλεια και ακατακρίτως στην αιώνια χαρά του Θεού, όπου στεφανώνονται για τις πίκρες, τις στενοχώριες, τους πόνους και τους κόπους της επίγειας ζωής τους.

orthodoxathemata.blogspot.gr